Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koszalinie

POSTANOWIENIE

Dnia 25 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Koszalinie VI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Ciszewski (spr.)

Sędziowie: SSO Krystyna Szóstak – Werner

SSO Małgorzata Lubelska

protokolant: asystent sędziego Magdalena Matwiej

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2013r. w Koszalinie

na posiedzeniu niejawnym sprawy

o wydanie nieruchomości i zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego w Koszalinie

z dnia 13 maja 2013r., sygn. akt VGC 10/13

p o s t a n a w i a

uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 maja 2013r. Sąd Rejonowy w Koszalinie zawiesił postępowanie w sprawie.

W uzasadnieniu wskazano, iż podczas rozprawy 17 kwietnia 2013r. pełnomocnik pozwanego poinformował, iż L. P. – jedyny członek zarządu pozwanej spółki złożył 12 marca 2013r. oświadczenie o rezygnacji z pełnienia funkcji prezesa zarządu pozwanego oraz wniósł o niezawieszanie postępowania w sprawie, zobowiązując się jednocześnie do poinformowania sądu o wyborze nowego zarządu. Na dowód powyższego przedłożył przywołane oświadczenie. Pismem z dnia 26 kwietnia 2013r. pełnomocnik pozwanego poinformował Sąd, że nowy zarząd nie został powołany.

Uwzględniając powyższe, Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie zastosowanie ma art. 174 § 1 pkt 2 k.p.c., który przewiduje obligatoryjne zawieszenie z urzędu postępowania, jeśli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej stroną zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie i zawiesił postępowanie.

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie złożył powód, zaskarżając je w całości.

Skarżący wskazał, iż złożone przez L. P. oświadczenie o rezygnacji z zajmowanej funkcji nie wywołało skutku prawnego, co potwierdza treść pisma z Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 26 marca 2013r., w którym ten Sąd wskazał, że powyższe pismo nie daje podstaw do wykreślenia L. P. z zarządu spółki.

Podnosząc powyższe powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.

Pozwany w odpowiedzi na zażalenie powoda, wniósł o jego oddalenie.

Strona pozwana wskazała, iż błędne jest założenie powódki, iż skuteczność rezygnacji z członkostwa w zarządzenie spółki zależy od stosowanego wpisu (wykreślenia) w Krajowym Rejestrze Sądowym. Zdaniem powoda wpisy ujawniające zmiany w składzie zarządu mają charakter deklaratoryjny, nie zaś konstytutywny. Nie kreują one zatem nowego stanu prawnego, lecz potwierdzają istniejący stan. Jednocześnie nie można bezwzględnie przyjmować stanu ujawnionego w rejestrze za prawdziwy, a domniemanie prawdziwości dokonanych w nim wpisów nie ma charakteru niewzruszalnego. Zdaniem również pozwanego, wbrew twierdzeniom powoda z pisma Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 26 marca 2013r. nie wynika, iż złożona rezygnacja jest prawnie nieskuteczna. Pismo to ujawnia jedynie przeszkodę w dokonaniu wpisu (wykreślenia) z KRS, który to wpis, z uwagi na podkreślany wcześniej deklaratoryjny charakter, pozostaje bez wpływu na skuteczność złożonej rezygnacji. Pozwany podał również, iż rezygnacja z członkostwa w zarządzie spółki jest jednostronnym oświadczeniem woli, do którego odnosi się art. 61 k.c., a skoro L. P. uczynił zaś zadość tej regulacji, nie można uznać, iż złożona przez niego rezygnacja jest prawnie wadliwa. W tej sytuacji, zdaniem pozwanego, słuszna była, decyzja o zawieszeniu postępowania w sprawie na podstawie art. 174 § 1 pkt 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie podlegało uwzględnieniu.

Oczywiście zasadne jest stanowisko, że braki w składzie właściwego organu uprawnionego do reprezentowania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, uniemożliwiające takiemu podmiotowi działanie w postępowaniu sądowym, uzasadniają zawieszenie z urzędu postępowania na podstawie art. 174 § 1 pkt 2 k.p.c.

Przez brak w składzie organu rozumieć należy zarówno sytuację, w której z uwagi na zmniejszenie się liczby członków kolegialnego organu zarządzającego poniżej liczby określonej we właściwych przepisach (ustawy, statutu, umowy spółki itp.) organ ten nie może podejmować czynności, jak też przypadek całkowitego braku organu.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, iż jedynym członkiem zarządu - organu uprawnionego do reprezentacji pozwanej spółki - jest L. P., który na posiedzeniu sądowym w dniu 17 kwietnia 2013r. poinformował Sąd pierwszej instancji, że w dniu 12 marca 2013r. złożył oświadczenie o rezygnacji z funkcji prezesa zarządu (...)sp. z o.o. w K..

Z treści art. 202 § 4 k.s.h. wynika, że mandat członka zarządu wygasa między innymi wskutek rezygnacji złożonej przez członka zarządu. Rezygnację zakwalifikować należy jako jednostronną czynność prawną, sprowadzającą się do złożenia przez członka zarządu stosownego oświadczenia woli, do którego należy stosować odpowiednie przepisy kodeksu cywilnego, w szczególności art. 60-62 oraz art. 65 k.c Według art. 202 § 5 k.s.h. do złożenia rezygnacji przez członka zarządu stosuje się odpowiednio przepisy o wypowiedzeniu zlecenia przez przyjmującego zlecenie. Należy zatem przyjąć, tak jak każde oświadczenie woli, rezygnacja będzie skuteczna tylko wtedy, gdy zostanie właściwie zakomunikowana drugiej stronie. Adresatem oświadczenia członka zarządu o rezygnacji z pełnionej funkcji musi być właściwy organ spółki. Oznacza to, że dla bytu rezygnacji jako sposobu wygaśnięcia mandatu członka zarządu nie jest wystarczające samo ujawnienie przez członka zarządu zamiaru ustąpienia, ale oświadczenie o rezygnacji, stosowanie do treści art. 61 k.c., stanie się skuteczne z chwilą doręczenia spółce w taki sposób, że mogła się ona zapoznać z treścią rezygnacji, niezależnie od tego, czy fakt ten został odnotowany w Krajowym Rejestrze Sądowym, mimo iż to ostatnie jest wymagane przepisami prawa (zob. wyrok SN z dnia 7 maja 2010r., III CSK 176/09, LEX nr 677761; wyrok SN z dnia 21 stycznia 2010r., II UK 157/09, LEX nr 583805). Skoro, zgodnie z treścią art. 38 k.c., osoba prawna działa poprzez swoje organy uznać należy, iż oświadczenie o rezygnacji z funkcji jedynego członka zarządu winno być złożone właściwemu organowi spółki. Z naciskiem jednak należy podkreślić, że oświadczenie o rezygnacji musi być złożone drugiej stronie.

Pozostaje do rozstrzygnięcia, czy właściwym organem spółki musi być organ, uprawniony do powołania zarządu, czy też legitymowany do działania w stosunkach między spółką a członkiem zarządu według art. 210 k.s.h. W pierwszym przypadku oznaczałoby to konieczność złożenia oświadczenia na zgromadzeniu wspólników /o ile do powołania zarządu nie jest uprawniony inny organ/ w drugim, radzie nadzorczej lub pełnomocnikowi powołanemu uchwałą zgromadzenia wspólników /art. 210 § 1 k.s.h./. W orzecznictwie przeważa pogląd opowiadający się za drugim stanowiskiem /zob. wyrok SN z dnia 3.11.2010r. V CSK 129/10 OSNC 2011/7-8/84/. Przemawia za tym w szczególności odpowiednie stosowanie do złożenia rezygnacji przez członka zarządu przepisów o wypowiedzeniu zlecenia przez przyjmującego zlecenie / art. 202 § 5 k.s.h./ W doktrynie akceptuje się, że rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników, tzn. reprezentanci wskazani w art. 210 § 1 k.s.h., są upoważnieni nie tylko do zawarcia umowy z członkiem zarządu, ale również do jej zmiany, czy też podjęcia czynności zmierzających do ustania jej obowiązywania, w tym jednostronnych czynności prawnych /zob. M. Borkowski; Glosa do wyroku SN z dnia 3 listopada 2010 r., V CSK 129/10. LEX/el. 2012/. Reprezentanci wskazani w art. 210 § 1 k.s.h. są więc upoważnieni, aby rozwiązać umowę z członkiem zarządu za porozumieniem stron, czy też złożyć oświadczenie dotyczące odstąpienia od umowy albo jej wypowiedzenia. Analogicznie można więc twierdzić, że również oświadczenie woli składane przez członka zarządu spółce, stanowiące jednostronną czynność prawną, w tym oświadczenie dotyczące wypowiedzenia umowy łączącej spółkę oraz członka zarządu, powinno być złożone reprezentantom wymienionym w art. 210 § 1 k.s.h.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, uznać należy, iż oświadczenie L. P. o rezygnacji z funkcji członka zarządu pozwanej spółki nie było skuteczne, albowiem nie wykazano, iż zostało one złożone właściwemu organowi spółki, niezależnie od przyjęcia jednaj z omówionych wyżej koncepcji. Wprawdzie z pisma L. P. wynika, że jest ono adresowane do zgromadzenia wspólników, jednakże brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjmowania, izby oświadczenie zostało złożone adresatowi. Wszak dla funkcjonowania zgromadzenia wspólników niezbędne byłoby jego zwołanie, w szczególności przez zarząd, którego autor pisma jest jedynym członkiem. Zauważyć przy tym należy, iż na piśmie została przystawiona prezentata, która jednak nie została opatrzona żadnym podpisem.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw w okolicznościach przedmiotowej sprawy do uznania, iż L. P. złożył skutecznie oświadczenie o rezygnacji z funkcji w zarządzie spółki, a zatem by zachodziły podstawy do zawieszenia postępowania z urzędu, z uwagi na brak organu uprawnionego do działania w imieniu pozwanej spółki (art. 174 § 1 pkt 2 k.p.c.).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.