Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koszalinie

POSTANOWIENIE

dnia 4 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy II Wydział Karny w Koszalinie w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Matejko

protokolant: sekr. sąd. Adriana Jurek

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie Adama Niedka

w sprawie R. J.

po rozpoznaniu wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

postanawia

1)  na podstawie art. 572 kpk umorzyć postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego wobec R. J.,

2)  na podstawie §14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. B. 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) złotych, w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę z urzędu,

3)  na podstawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany R. J. złożył wniosek o wydanie w stosunku do niego wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone w sprawach II K 144/09 i II Ko 39/13 Sądu Okręgowego w Koszalinie. Skazany podał, iż druga ze wskazanych sygnatur dotyczy grzywny. Z akt sprawy II K 144/09 wynika, iż w postępowaniu prowadzonym pod tą sygnaturą Sąd Okręgowy w Koszalinie w dniu 16 kwietnia 2010 roku wydał wobec R. J. wyrok łączny, wymierzając mu wówczas karę łączną 5 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę łączną grzywny 100 stawek dziennych po 10 złotych jedna stawka. Z akt II Ko 39/13 wynika natomiast, iż postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2013 roku Sąd postanowił o zarządzeniu zastępczej kary pozbawienia wolności za karę łączną grzywny orzeczoną w sprawie II K 144/09, wobec jej niewykonania przez skazanego.

Sąd zważył co następuje:

Wniosek skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 85 kk Sąd orzeka karę łączną jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu.

W przedmiotowej sprawie nie zachodzi powyższa sytuacja. Kara zastępcza pozbawienia wolności za nieuiszczoną karę grzywny nie może bowiem podlegać łączeniu z karą pozbawienia wolności. Przepisy dotyczące łączenia kar odnoszą się bowiem do pierwotnie orzekanych kar, nie zaś kar zastępczych stosowanych wobec skazanych z uwagi na zaistniałe w późniejszym okresie okoliczności związane z postępowaniem wykonawczym.

Wobec skazanego pierwotnie orzeczona została kara grzywny. Kara pozbawienia wolności i kara grzywny są zaś karami różnymi rodzajowo i dlatego nie podlegają łączeniu. Dalsza analiza w zakresie istnienia przesłanek formalnych niezbędnych do orzeczenia wyroku łącznego stała się więc bezprzedmiotowa, a postępowanie należało umorzyć.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 632 pkt 2 kpk a o wynagrodzeniu za obronę z urzędu w oparciu o §14 ust 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji postanowienia.