Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 507/17 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Koszalinie z 2017-10-18

Sygn. akt IV U 507/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2017r.

Sąd Okręgowy w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Iwona Hansz

Protokolant: sekr. sąd. Marta Leszczyńska

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017r. w Koszalinie

sprawy

M. S.

przeciwko

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

z dnia 12 czerwca 2017 r. znak (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  nie obciąża ubezpieczonego M. S. kosztami procesu,

3.  zasądza ze Skarbu Państwa – środków Sądu Okręgowego w Koszalinie na rzecz adwokat A. P. kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

/SSO Iwona Hansz/

Sygn. akt : IV U 507/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. decyzją z dnia 12 września 2017r. dokonał rozliczenia renty z tytułu niezdolności do pracy dla ubezpieczonego M. S.. Wskazał, że w roku 2016 osiągnął przychód w kwocie 29.196,00 zł, który nie przekroczył niższej kwoty granicznej przychodu (70 % przeciętnego wynagrodzenia) ustalonej dla roku 2016 na kwotę 34.054,40 zł. Osiągnięty przychód nie uzasadniał zmniejszenia ani zawieszenia ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy po dokonaniu rozliczenia ustalił, że świadczenie rentowe w roku 2016 było wypłacane w prawidłowej wysokości.

Ubezpieczony M. S. nie zgodził się z przedmiotową decyzją organu rentowego. Wniósł o jej zmianę poprzez przyjęcie wysokości osiągniętego w roku 2016 przychodu w wysokości 19.798,98. Podkreślił, że w tym roku podatkowym uzyskał przychód w związku z pobieraną rentą z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 17.798,98 zł oraz kwotę 2.000 zł tytułem dokonanej cesji umowy dzierżawy ziemi. Ze względu na stan zdrowia nie podejmował zatrudnienia ani nie wykonywał żadnej pracy zarobkowej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych prawem. Podniósł, że ubezpieczony jako rencista prowadzący jednocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą podlega innym reżimom określania wysokości osiąganego przychodu. W przypadku takich osób za przychód z tytułu działalności gospodarczej podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia uważa się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (art.104a ustawy o emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych ). Według art. 18 ust.8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest to kwota zadeklarowana - nie mniejsza jednak niż 60 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony M. S. urodził się (...) W okresie od 1 sierpnia 2014r. do 30 września 2017r. jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W roku 2016 uzyskał z tego tytułu przychód w kwocie 17.798,98 zł. Osiągnął również przychód w postaci zysku z umowy cesji dzierżawy w kwocie 2.000 zł. M. S. jednocześnie jest uważany za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – (...) – (...) z siedzibą w W.. Pełni tam funkcję prezesa zarządu.

Organ rentowy decyzją z dnia 12 września 2017r. dokonał rozliczenia renty z tytułu niezdolności do pracy dla ubezpieczonego M. S.. Wskazał, że w roku 2016 osiągnął przychód w kwocie 29.196,00 zł, który nie przekroczył niższej kwoty granicznej przychodu (70 % przeciętnego wynagrodzenia)ustalonej dla roku 2016 na kwotę 34.054,40 zł. Osiągnięty przychód nie uzasadniał zmniejszenia ani zawieszenia ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy po dokonaniu rozliczenia ustalił, że świadczenie rentowe w roku 2016 było wypłacane w prawidłowej wysokości.

(okoliczności bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6. Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, a także osiąganie przez emerytów i rencistów przychodu z tytułu działalności za granicą.

Zgodnie z ust. 1a art.104 dla emerytów i rencistów prowadzących pozarolniczą działalność za przychód, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.

Stosownie do treści art. 18 ust. 8 z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, prowadzących działalność gospodarczą, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. Określenie „zadeklarowana kwota” zawarte w art. 18 ust. 8 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) zdecydowanie różni się od pojęcia „przychodu”. Nie oznacza to jednak całkowitej dowolności w ustalaniu tej kwoty.

Pojęcie „zadeklarowana kwota” wyraźnie jest odmienne od kwoty przychodu, co może sugerować dopuszczalność określenia tej kwoty najzupełniej dowolnie, jedynie z uwzględnieniem jej minimum określonego ustawą, natomiast w oderwaniu od jakiejkolwiek, nawet przybliżonej, czy prognozowanej kwoty przychodu. Jednakże takiej możliwości nie ma.

Ubezpieczony M. S. jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W roku 2016 uzyskał z tego tytułu przychód w kwocie 17.798,98 zł. Osiągnął również przychód w postaci zysku z umowy cesji dzierżawy w kwocie 2.000 zł. M. S. jednocześnie na mocy art.8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U 2016r. poz. 963) jest uważany za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – (...) – (...) z siedzibą w W.. Pełni tam funkcję prezesa zarządu.

Roczne rozliczenie świadczenia ubezpieczonego na podstawie art. 103 i art. 104 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych pobierającego rentę i prowadzącego jednocześnie działalność gospodarczą musi uwzględniać przychód z tej działalności w wysokości kwoty zadeklarowanej, nie niższej jednak niż 60 % prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek w rozumieniu art. 18 ust. 8 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nawet wówczas, gdy rzeczywisty przychód z tej działalności osiągnięty został znacznie poniżej tej kwoty.

W przedmiotowej sprawie ubezpieczony M. S. domagał się ustalenia wysokości jego przychodu jedynie w wysokości 19.798,98 zł, nie zaś kwotę przedstawioną przez organ rentowy - 29.196,00 zł.

Stanowisko ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie, ze względu na obowiązujące w tym zakresie powyższe przepisy prawa. Jego rozliczenie renty musi uwzględniać zawsze przychód z działalności gospodarczej w wysokości kwoty zadeklarowanej, nie niższej jednak niż 60 % prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek.

Należy podkreślić, że na mocy zaskarżonej decyzji organu rentowego, nie doszło ani do zawieszenia ani do zmniejszenia wypłaty przysługującego mu świadczenia rentowego. Ubezpieczony nie przekroczył w 2016r. określonego limitu przychodu dla rencistów prowadzących działalność gospodarczą. Rozliczenie renty M. S. dokonane w zaskarżonej decyzji jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. Z powyższych przyczyn jego odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 §1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego , o czym orzeczono w sentencji wyroku. Sąd na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążył ubezpieczonego kosztami zastępstwa procesowego ze względu na jego obecną trudną sytuację majątkową i problemy zdrowotne, o czym orzeczono w pkt 2 sentencji wyroku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ponosi Skarb Państwa. Opłaty wynoszą 90 zł w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego (§15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu-Dz. U. z dnia 18 października 2016 r.) .

Opłatę, o której mowa wyżej, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług (§4 w/w rozporządzenia).Wobec zgłoszenia stosownego wniosku przez ustanowionego pełnomocnika z urzędu, Sąd na podstawie §15 ust. 2 i §4 w/w rozporządzenia zasądził od Skarbu Państwa - ze środków Sądu Okręgowego w Koszalinie na rzez adwokat A. P. kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) podwyższoną o kwotę podatku od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - o czym orzeczono w pkt 3 sentencji wyroku.

/S.S.O. I.H./

ZARZĄDZENIE

1. Odnotować.

2. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć peł. ubezp.

3. Akta z wpływem lub za 21 dni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Makuch
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koszalinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Iwona Hansz
Data wytworzenia informacji: